Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )
Erbo-bruno
Plantago arenaria
Plantaginaceae
Àutri noum : Badasso, Grano-de-niero, Erbo-di-niero, Tèsto-d'aucèu.
Nom en français : Plantain des sables.
Descripcioun :L'erbo-bruno, encaro noumado badasso o grano-de-niero (en counfusioun emé Plantago arenaria), es uno planto de l'an (10 à 60 cm) que trachis dins la sablo e sus li ribo de ribiero. Es uno planto ramificado que douno d'èr à Plantago afra mai que se n'en destrìo d'un biais segur emé si bratèio de la flour coumpausado que soun mai longo qu'elo.
Usanço :Tèn soun noum de la formo de la grano que ramento aquelo de la niero. Bouta dins l'aigo, li grano gounflon proun, e acò es esta emplega en farmacìo (enca à l'ouro d'aro) e dins l'industrìo (mucilage). Ajudo à caga d'un biais dous. De nouta qu'es un farmacian de Perno-li-font, M. Terrasse, que dounè l'enavans de sa culturo en Vau-cluso, dins lis annado 1920. Vèire peréu l'erbo-di-niero.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Plantago
Famiho : Plantaginaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Terraire safrous
- Ribiero
- Sablo
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Plantago arenaria Waldst. & Kit., 1802